High Thinking: No Simple Living at All !!

Image Src: Spirit Matters

‘I am a simple guy.’ Is it my definition? Is it how I am? How simple I could be? And how can I rank simplicity? I mean how can I differentiate in between simplicity and complexity that is within me? Don’t I should be specific while defining me?

Here again I am in front of you all with the same energy that I possessed from my birth, but little bit of changed ideology. I used to say, while I was studying in school, that I will lead a simple living high thinking kind of life that I had learnt from biography of many idols like Mahatma Gandhi, Abraham Lincon etc. Actually I was not a kind of boy who would search for biographies of different renowned people and study; I read them as they were included in my course books. So, influenced with their lifestyle and effect on people I said to myself that I would lead such type of lifestyle in future. As quoted- “Simple living, High thinking”.

Even now I remember those days; I used to say proudly to my friends, “Hey Buddies! Be ready to wipe your eyes. I am going to be on the top one day, with the same ideology I learnt.” And how idiot I was, I don’t even know exactly what that ideology meant.

Those four words looked quite easy understandable to me and I bet it would be same for everyone who goes through those biographies during their school days. Moreover, it sounds more pleasant to our ears and it feels like heaven if we bring out those words through our lips. I wonder what the chemistry behind those four words is. Why do they synchronize so beautifully with each other?

But now I get surprised, why I took it so easy?  First of all, even if it sounds good, it is not specific in any sense. I don’t know how can we measure the simplicity and to which extent we can call our living is simple. Does it give sense of clothes we wear or food we eat or gadgets we use or way we talk or way we walk or what else? We can say the meaning of ‘Simple’ is complex itself. The word simple can be defined by anyone that would favor him or her. Wearing suit, behaving quite and even laughing slowly, ah! Let’s not say laughing it would be better if said smiling, could be simple living to gentleman type people while it could be, for some group of people, wearing dress they like, talking freely and laughing loud as they wish. Everyone’s living seems to be simple if we listen to them.

Everyone’s living is complex even. If we ask if their living is simple in sense of problems in life, then we would get almost all people disagreeing with the question. Some may show up with the lack of money, some with dissatisfaction with the way they live, some with family problems, some with problems with staff at work, some with health, some with tensions due policy and blah, blah and blah. People may think the life of saint to be simple, but fact is that saint even is worried for how to keep his influence on people as it is and if he is decent he is worried about when god will show up. So, how can we say then, Gandhi and Lincon’s living a simple one? They were bind up with a lot of responsibilities and were most worried for nation they were living in. So can we say their life to be a complex then?

Now, nearly 6 years after school, I feel like the first two words of that ideology are scraps. Life is always simple and it could never be simple as well. Let the life goon in the same way as it wishes. It is thinking that matters. So let’s think positive and do positive.

Read more »

राजनिति मान्छेको ।

   यो कथा एउटा यस्तो कथा हो जसलाई सुन्ने पढ्ने चाख सायद कमैमा हुनसक्छ । कसैका लागि यो एकदमै पुरानो पनि हुनसक्छ । झन त्यसमाथि मलाई कथाहरु न मज्जाले भन्न आउँछ न त लेख्न नै । यो मन्द बुद्धिको थोरबहुत कसरतलाई नियाली दिनुहुन्छ होला भन्ने आश बोकेर श्री गणेश गर्न चाहन्छु । आज्ञा हवस् ।

एकादेशमा एउटा ठूलो जंगल थियो ।

   हेत्तेरिका !! बच्चा बेला देखि सिकेको यो एकादेशले कहिले पिछा छाड्ने होला । मेरो यो कथामा यो एकादेशको केहि अर्थ छैन, अर्थ छ त केवल समयको ।  अझ ठूलो गल्ती त यो ठूलो शब्द चयन गर्नुमा भईसकेछ । भनेनी कथा लेख्न र भन्न आउँदैन भनेर । फेरी भनौ है त, सुरुदेखि ।

   एकासमयमा एउटा सानो जंगल थियो, जसको नाम थियो नेपाल । त्यहाँ थरि थरिका जिवजन्तुहरु बस्ने गर्थे । र सबै जिवजन्तुहरु एकआपसमा मिलेर बस्थे । सवै आआफ्नै संसारमा मधुमस्त थिए । त्यो जंगलमा एउटा सिंहको राज थियो । उ आफ्नो प्रजाप्रति पूर्ण निस्थावान थियो अनि प्रजाहरु पनि ऊसलाई सम्मान गर्ने गर्थे । त्यो राज्यमा सुबिधा कम थियो, तर पनि सबै खुसि थिए, सबै सन्तुस्ट थिए ।

एकदिन एउटा बाहिरी मान्छेको त्यो जंगलमा प्रवेश भयो । पशुहरुले उसलाई ससम्मान स्वीकार गरे । उसलाई बस्ने घर दियो, खानाको लागि उब्जाउ जमिन अनि के के हो के के । आफुहरुलाई भन्दा बढि सुबिधामा राख्ने हरकोशिसमा जुटे पशुहरु, घरमा आएको पाहूना मानेर । अझ आफुभन्दा विकसित मनुष्यलोकबाट आएको हुनाले उसलाई मनुष्यलोकको राजदुत भनी संज्ञा दिए ।

    तर मानिस अति महत्वकांक्षी परेछ । त्यसैले उसले निकै ठूलो षडयन्त्र रच्यो र पहिले राजा सिंहकहाँ गई जनताहरु भनेको राजाको खुट्टाको धुलो हो र राजाले कहिल्यै पनि जनतालाई टाउकोमा राख्नुहुन्न भनी जनता विरुद्ध भड्काउन थाल्यो । पछि एक झुन्ड पशुहरुलाई आफुभएको ठाउँमा डाक्यो र राजाले तिमीहरुको हकअधिकार हनन् गरिरहेको छ, सुखसुबिधा सबै आफुलेमात्र प्रयोग गरिरहेको छ त्यसैले तिमीहरुले एउटा संगठन बनाएर त्यसको प्रतिकार गर्नुपर्छ, म तिमीहरुको साथ छु भनी नेपाल पशु संघको स्थापना (नेप संघ) समेत गरिदियो । त्यसै गरि अर्को झुन्ड पशुहरुलाई राजा र नेपाल पशु संघका कार्यकर्ता मिलेर तिमीहरुलाई पाखा पार्न चाहिरहेको छ, अब तिमीहरु सतर्क हुनुपर्यो भनी उनीहरुको पनि एउटा संगठन अखिल नेपाल राष्ट्रिय स्वतन्त्र पशु युनियनको (अनेरास्वपयु) स्थापना गरिदियो । ततपश्चात सुरुभयो खेल त्यो परदेशीले रचेको । पशुन परे बुद्धि कम । त्यो मानिसको ईसारामा सबै नाच्दै गए । दाजुभाईको लडाइँमा सब होमिन थाले । साना साना कुरामा जंगल बन्द गर्न थाले । बच्चा देखि बुढा सबै त्यो तान्डवमा बराबरी सरिक हुन थाले । त्यसै बीच अनेरास्वपयु बाट एउटा झुन्ड छुट्टिएर अनेरास्वपयु (क्रान्तिकारी) बन्यो र लडाइँ झन् बढ्दै गयो, उग्र हुँदै गयो ।

   एकआपसमा लड्दै जाँदा उनीहरुलाई त्यो मान्छेले जंगल सखाप पार्दै लगेको हेक्का नै भएन । त्यो मान्छे भने आफ्नो मनुष्यलोकको क्षेत्र विस्तार गर्न जंगलका रुखहरु काट्दै गयो । अझ त्यसमाथि पशुहरु उल्टै आफै आफ्नो वासस्थान सखाप पार्दै जान थाले । ढुङ्गा मुडाको बर्सात हुन थाले । अनेक बबन्डर मच्चिन थाल्यो । जंगलको चित्कार सुनिनसक्नु बढ्दै गयो । र एउटा यस्तो समय आयो जब सबै चित्कारहरु एकाएक शान्त भयो । शुन्य भयो सबै ।

दृश्य वरिपरिबाट जालिले घेरिएको चिडियाघर अनि बाँकि पशुहरुका कल्याङ्गकुलुङ्ग । अब त्यहाँ थोरै, ज्यादै थोरै जंगल बाँकि छ । त्यो मान्छेले भित्र्याएका थप मान्छेहरु बाँकि जनावरहरुलाई हेर्दै हाँस्दै मज्जा लिँदै छ । पाटिमा लेखिएको छ सदर चिडिँया घर ।

इतिश्री ।

Read more »

Kura ani Kuraharu (Bright Rusty Matters)

With a flock of his free birds, artist Mr. Sundar Lama is on exhibition of his three years long efforts on canvas with his magnificent poems at Nepal Art Council, Babarmahal, Nepal. The art exhibition started on 31st July and will end on 9th August 2010.

This graduate of Lalitkala Campus has given color a new definition. His color plots and his free birds are really very attractive and spirits of canvas are marvelous. Most of canvas plots around emotions reflecting the modern life and some art works include modern twist of Mithila culture. To conclude, with attractive color choice, Mr. Sundar Lama has put his own life in his paintings. 

Read more »

Cycle Talks

A talk program titled as Cycle Talks was held at Martin Chautari, at 1:00 PM on 6^th August 2010. The program was organized by Kathmandu Cycle City 2020. The main aim of the talk program was to discuss over all about cycling and develop a concrete tract for Kathmandu Cycle City 2020's future.

Cycle users from diverse sectors like social workers, students, employee, leaders etc participated on the talk program and discussed on pros and cons of cycling, policies for cycle, cycle lanes and routes and many more subjects related to cycling. The world cyclist Mr. Pushkar Shah shared his experiences of 11 year long cycling around the world. Furthermore, the talk program came up with many ideas for developing the sustainable cycle friendly environment.

The program finally came up with two jobs to be done within some months; General survey of people interested in cycling in Kathmandu valley and starting a regular program called Critical Mass Nepal to pressurize government. General survey is regarded as a base for the Kathmandu Cycle City 2020 campaign and will include randomly selected 1000 people of Kathmandu valley from different sectors and different localities. Critical Mass Nepal program, derived from a campaign called critical mass that started at Ecuador, is a program to pressurize government to pay attention in developing infrastructure for cycling and also to turn ear to cycle user's voice as well, by blocking the road with cycles for short time duration. The program is scheduled to be organized every first Saturday of Nepali month starting from the first Saturday of Bhadra (5^th of Bhadra/21^st August 2010) at Maitighar Mandala, Kathmandu.

Read more »

काठमाडौँ विश्वविद्यालयमा स्रष्टा भेटघाट कार्यक्रम

17/03/2067 B.S.- नेपाली रंगमंचका महान हस्तिहरु, अग्नीका कथा लगायत थुप्रै नाटकका लेखक प्रा. डा. अभि सुबेदी, गुरुकुलका निर्देशक श्री सुनील पोखरेल र बरिष्ठ कलाकार श्री निशा शर्मासँगको भलाकुसारीसँगै काठमाडौँ विश्वविद्यालयमा स्रष्टा भेटघाट कार्यक्रम सुसम्पन्न भयो । प्रा. डा. जंगब चौहानको स्वागत मन्तव्यबाट सुभारम्भ भएको उक्त कार्यक्रम प्रमुखरुपमा 'अग्निका कथा' नाटकको बारेमा चर्चापरिचर्चा गर्ने उद्देश्य साथ संचालन गरिएको थियो ।
काठमाडौं विश्वविद्यालयको सुरुवात हाँडिगाउँबाट भएको र यसको सुरुवातको सदस्य आफु पनि रहेको बताउदै, प्रा. डा. अभि सुबेदीले 'अग्निका कथा' नाटकको लेखन पक्षमाथि प्रकाश पार्नुभयो । यो नाटक महाकाब्यिक भएको र निर्देशक सुनील पोखरेलसँगको सल्लाह सँगसँगै लेखिएको हुनाले यो मञ्चिय भएको जानकारी दिनुभयो । साथसाथै उहाँले यो नाटकको बिभिन्न स्थानमा मञ्चनहुँदाका रमाईला प्रसगंहरुको पनि चर्चा गर्नुभयो ।

Read more »

उसको नाम नेपाल !!

मैले
एउटा
पागल
देखेँ
जीङ्ग्रिङ्ग
कपाल
धुले
मैले
अनुहार
अनी
ओठमा
झुन्डिएको
हाँसो
दुख
सुख
केको
ठम्याउनै
गाह्रो


खुट्टामा
धुलाम्य caterpillar
बुट
Levis को Original पाईन्ट
देब्रे
खुट्टामा
च्यातिएको
जिउ
ढाक्न Polo को
सर्ट
एउटा
बाहुला
च्यातिएको
हात
बाधिएको Titan को
घडिले

Read more »

Youth Assembly on Rhino Conservation

A youth assembly on rhino conservation is held in CV Raman Auditorium, Kathmandu University, on 2^nd June, 2010. The assembly was organized by Team for Nature and Wildlife and students of Environmental Science, batch 2009.  The main motto of assembly was to disseminate the current status of Rhino in Nepal and formulate the Youth Alliance for Rhino Conservation (YARC).

Youths from different colleges participated with enthusiasm in the assembly. The assembly focused on the current status of One Horned Rhinoceros, which is also considered as an emblem of Nepal as well. Sujan Dhakal, the advocacy coordinator of this campaign, quoted – “the number of Rhinoceros are decreasing day by day. According to statistics of government, the number of rhino was more than 1000 before 1950 A. D. but it gradually decreased to the number of 544 and 503 in year 2000 and 2008 respectively. And the main reason behind this drastic decrease in the number of rhinoceros is the poaching and political amnesty to those poachers.”  He also introduced the assembly to the 10 year project Mission Rhino 2020, launched by Team for Nature and Wildlife with the ambition of conserving rhino to increase its number to 2020 from the current number 403 (as per govt. record).

Read more »

भूमिका प्रतिपक्षको

"तेरो कुरा म मान्दैमान्दिन ।

तैँले भनेको गर्दैगर्दिन ।

तैँले बोलेका सब कुरा फिर्ता लि ।

मैले भनेका सबै कुरा मान् ।

सक्दिनस् भने हामी गर्छौँ ।

हाम्रो लागि बाटो खोल्दे ।



खोलिनस् भने सडक तताउँछु ।

बाटो हिँड्ने बटुवाको टाउको फुटाउँछु ।

गाडिहरुको सिसा बाँकि राख्दिन,
मेरो जनता ल्याई बाटोमा सुताउँछु ।"


मैले सोधेँ एक नेतालाई

"के यहि हो भूमिका प्रतिपक्षको ?"

Read more »

परिवर्तन हुन सकिन

परिवर्तन धेरै गर्न खोजेँ तिमिलाई,
माटोलाई ढुंगा बनाएँ
ढुंगालाई माटोमा गलाएँ
तर कहिलै बदलिन तिमि सकेनौ
तिमीलाई ठ्याकै मेल खाने
जस्तो म पनि बन्न सकिन ।

Read more »

Bravo Pushkar Shah!!

    Finally, Mr. Pushkar Shah, the world cyclist of Nepal has now reached at the top of the world's summit Mount Everest at nearly 11 am today. After successful world tour on cycle, he had made the worlds peak Mount Everest his other target.

Flag Handover Program

   He had travelled through the 150 countries of world on cycle with the message of peace and brotherhood. The tour was not that easy. He experienced many hurdles in his journey. He had to move with two wheels, for many days in the hot deserts, without even food to eat. He, for many times, became victim of many attacks that have nearly taken his life. He had to beg for continuation of his journey. But he became successful to overcome every hurdle and completed his journey last year and proved that when there is strong desire no one can stop you.

Read more »

शहिद वाणी

पिँडामा सुख खोज्ने बानी परेको छ ।
हान्छस्कि ? तेरो कोर्रा सामु आङ्ग थाप्न तयार छु ।
मृत्युपर्यान्त पनि जीवन खोज्ने बानी परेको छ ।
लिन्छस्कि ज्यान ? तेरो पासोमा झुन्डिन तयार छु ।


छोड्दैन यी आँखा अब सपना बुन्नलाई,
समृध नेपालको परिकल्पना गर्नलाई,
मन मस्तिष्कमा हावी बनेको छ सप
ना ।
थुन्छस् कि ? तेरो अँध्यारो कालकोठरीमा छिर्न तयार छु ।

Read more »

मौनता

लामो पुल पार गर्दै गाडि दोलाघाट बसपार्कमा रोकियो म यात्रा गरिरहेको बस । यसै पनि गर्मि ठाउँ झन अहिले बढेको यो ताप, बस भित्र बस्न नि निकै कष्ट गर्नुपर्ने । यता उता नजर डुलाउँदै गर्दा मेरो नजर एउटा मधेसी मुलका मानिस माथि पर्यो । "भइया ५ रुपियाको चनाचटपट दिनु त......., कति कम त जम्मा यति मात्र...................."- यस्तै यस्तै कुरा सुनेर नै आधि भन्दा बढि जीवन बिताएका उनको जीवनमा, मौनता प्रष्ट देख्न सकिन्थ्यो । चनाचटपट बेचेर नै आफ्नो एक कालको गुजारा चलाएका उनका कपाल फुलेर सेतै भइसकेको अनि गालालाई सानो पार्दै लगेको चाउरीपनाका अनगिन्ति रेसाहरु देख्न सकिन्थ्यो । खै किन हो कुन्नि उनि आफै सँग केहि बोलिरहेका हुन्थे तर आवाज सुन्न सकिन्नथियो । उनको काँप्दै गरेको गाला, बेला बेलामा चल्दै गरेका आँखिभौँ अनि ओठले उनि आफै सँग केहि भलाकुसारी गरिरहे झैँ लाग्थ्यो । अनि उनका अनुहारमा आफ्नो बसाँई बनाएको फुस्रो चमकले उनको त्यो कठिन जीवन प्रति मलाई निकै दया लागेर आयो । उनको अनुहारमा देखापरेका अनेक भावनाहरुले उनि कति एक्लो रहेको भनि अनि हाम्रो समाज प्रतिको निरासालाई झल्काइरहेको थियो । सायद यो समाजले नै उनलाई मौनता तर्फ ढकेलेको हुनुपर्छ । पहाडि भेगतिर निकै हेयमा बाँच्नु पर्ने अवस्था रहेको मधेसी मुलका मानिस उनले हरेक हेलालाई सहने बानी बनाईसकेका छन् । हरेक अवस्थामा एउटै अस्त्रले उनलाई जीवन प्रति डटिरहने आँट प्रदान गर्दै आएको छ । यो समाजसँग जुधिरहने साहस दिएको छ । उनको एउटै अस्त्र मौनता । उनको नजिक एउटा बाख्रा केहि खाने बस्तु खोज्दै आयो अनि उनले आफ्नो टेबुल पसलको एउटा कुना बाट आफुलाई काम नलाग्ने आलुका बोक्राहरु, काँक्रोका टुक्राहरु निकालेर त्यो भोकाएको जन्तुतिर हँुइक्यायो । बाख्राले मौनता भंग नगरी खाइरह्यो । अनि त्यो जन्तुको खानाप्रतिको भोकलाई, आफ्नो समाजबाट अपेक्षा गरिएको माया अनि आत्मसम्मानको भोकलाई तौलँदै फेरी होमियो उनी आफैसँगको मौन भलाकुसारीमा । मेरो गाडि पनि त्यसपछि हिड्न थाल्यो आफ्नो गन्तव्य तर्फ, गीत बजाउँदै । संयोगबस गीत थियो ओम बिक्रम बिष्टको म मौनतामा अल्झिरहेको एउटा जीवन हुँ ।

Read more »

परिलक्षित

हे समाज ! हेर म तिर
छुटेका सब हात आज म समेट्न खोज्दैछु ।
दुख लिन हिचकिचउने समाजलाई सु:ख बाँड्न खोज्दैछु ।
हिड्न लर्खरउने यो पाऊ, अघि लम्काउन खोज्दैछु ।
बोल्न नजान्ने यि जिब्रोमा गीत मधुर ल्याउदैछु ।
श्रब्यबिहिन यि कर्णहरुले तिम्रा दुख सुन्न खोज्दैछु ।
दृष्यबिहिन यि नयनले संसारलाई ज्योति दिन खोज्दैछु ।
तिम्रो हेय भित्र बाँचेर ए समाज, हेर ! आज म परिलक्षित हुदैछु ।

Read more »

Pushkar Shah's Peace Expedition

Pushkar Shah, after completing his world tour on cycle, has now made the summit of the world Mt. Everest the second target. Pushkar Shah, who initially wanted to be politician in his student age, directed himself to the world cycle tour as he witnessed the fights for power among the politicians (rather than thinking of policies to make a beautiful Nepal) after the people’s movement in 2046. Pushkar Shah’s cycle tour was intended to spread the message of peace in the world. Pushkar Shah has travelled through different 150 countries of world in 11 years long journey spreading the message of peace and harmony. He has been promoting Nepal as the birthplace of Gautam Buddha all over the world. In this long tour he has been victim of many accidents, risky attacks for money.

Read more »

यात्रा- शेर्पाको लागि

कपालबाट तप्प तप्प चुहिएको पानी निधार, नाक, गाला हुँदै चिउँडो नपुग्दै पुछेर फाल्दै हामी त्यो रातको झरीमा रुझ्दै हिड्दै थियौँ । एकदिन अगाडि फूटबल खेल्दा घाइते भएको खुट्टा खोच्याउँदै भएपनी छिटो हिंड्नुपर्ने बाध्यता श्रीजना गरेको थियो समयले । मेरो खुट्टालाई दखल हुन्छ भन्दै बडो स्नेह साथ मेरो भारी झोला बोकी सँगै हिंडेको उत्तम भाईसँग (बायोटेक इन्जीनियरिंग, पहिलो बर्ष, के. यु. ) गफिँदै कारीब ७:२० बजे त्रिपुरेश्वर देखी बबरमहल, धुलिखेलको गाडी समात्नको लागि त्यो चिसो झरीमा भिज्दै हिड्दै थियौँ । दिउँसोको गर्मीले आँतिएको हामीलाई, रातमा हाम्रा पातला कपडाले शरीरको न्यानो बाचाउन हम्य परीरहेको थियो । जसो तसो बबरमहल पुगी बस कुर्न थाल्यौँ तर बस नभेटिएपछी कोटेश्वरमा पक्का पनि भेटिएला भन्ने हिसाबले हामी भक्तपुरको गाडी चाढ्यौँ, आफ्ना निथ्रुक्क भिजेको शरीर लिएर ।

त्यो दिन हामी पुष्कर शाहको शान्ती आरोहन २०१०को लागि थोरै भए पानी सहयोग जुटाउने भन्ने मनसाय सहित हाम्रो युनिभर्सिटीमा “शेर्पा- सगरमाथाका वास्तविक नायकहरु” भन्ने वृत्तचित्र प्रदर्शन गर्ने हाम्रो कार्यक्रमका लागि आवश्यक डि. भि. डि. र ब्यानर लिन काठमाडौं हुईकेका थियौं ।

Read more »

बन्द : अब सोच्ने नयाँ तरिका ।

गाडी जगाती मात्र के पुगेको थियो, एउटा ट्राफिक प्रहरी आएर भक्तपुरको भित्री बाटो जान निर्देशन दिँदै- "यता बाट त बाटो बन्द छ । माओवादीको तीन घण्टाको बन्द छ रे !" एक चोटि त झनक्क रिस उठ्यो । कती मात्र बन्द गर्न सक्दा रहेछन यिनीहरु भन्ने लाग्यो । बाटोको जामले मेरो टाउको खाइ राखेको थियो । मसँगै बनेपा देखी राजनीति, देश, गाउ गाउमा हुँदै गरेको बिकास आदी इत्यदी कुराहरु केलाउदै २ घण्टाको समय काटाउने मेसो मिलाएको मेरो साथी पनि लामो जामले गर्दा अल्छि लगेर उँघ्न थाले पछी त झन पट्यार लग्न पो थाल्यो । अनी सोच्न थाले फेरी यही मेरो सतीले सरापेको देशको बारे । सोच्दा सोच्दै मेरो दिमागमा एउटा निकै अचम्म लग्ने बिचारले मलाई घोत्लिन वाध्य बनायो ।

Read more »