...
वाह !! नेताहरु -देश दाउमा राखेर राजनीति
दाङमा कती घर जले । कती हाम्रा नेपाली साथीहरु बिस्थापित भए । कती हाम्रा चेलीहरु बलात्कृत भए । बेलुक सम्मका नेपाली जमिन बिहान् सबेरै भरत हिंडे । झापाको जङे पिल्लरको खुट्टा उम्रेर अहिले भरत पसिसक्यो । सुस्ताको जनतलाई त भारतीय ज्यादाती सामान्य लाग्न थालिसक्यो । सबैतिरबाट साँघुरिदै छ नेपाल, तर हामीलाई के हैन त ?? खान पाइएकै छ, लाउन पाइएकै छ । आफुले खान पाए, लगाउन पाए त पुगिहाल्यो नि !! किन चाहियो देश, अनी स्वाभिमान !!
नेपाली नेताहरुको त के कुरा गर्नु । जती बखान गरे पनि सकिन्न, भारत कै पालणपोशण जो हुन । हाछियु आए भारत, घाऊ लागे नि भारत । झन अहिले दाङमा हजारौं रोईरहेको बेला यहाँ सयपचासको घटिया राजनीतिले तिनिहरुको चित्कार कानमा पस्न पाएको छैन । हरेक जिल्लालाई एउटा मन्त्री हुन आटीसक्यो, अझ चित्त बुझेको छैन यिनिहरुको । यती सानो देश छ तर अनेक बिनाबिभग । गर्ने के हुन तिनिहरुले ?? प्यारी...
हाम्रो जिन्दगी के जिन्दगी उनिहरुको जिन्दगी पो जिन्दगी ।
हाम्रो जिन्दगी के जिन्दगी उनिहरुको जिन्दगी पो जिन्दगी । एकछाकको लागि नङ घोट्नु पर्ने । दुई डोका गिट्टी कुटेको भरमा पेट पाल्नु पर्ने ।हाम्रा लागि कती अर्थ छ जिन्दगी को । तर कसैका लागि अर्थहिन भएको छ जिन्दगी । अँग्रेजी स्कुल पनि जान मन नलाग्ने, हामी बर्हखरी नजानी नै बित्ने, उनिहरुको जिन्दगी । कती एेस छ हामीलाई, जिन्दगी । तर ओखती छैन, पीडित कसैको जिन्दगी । नबुझ्ने हाम्रो चित्त, पाउदा पनि नाना भाँती बुझाउनु परेको उनिहरुले मन, एक सरो लपेटो फटाई । आसुको त ठाउँ नै छैन, कती खुशी छ हाम्रो जिन्दगी ।बर्षदा बर्षदा निखरेको आँखा, टुलु टुलु नियाल्ने उनिहरुको जिन्दगी । सपनाहरुले सजिएको अनी बिलासिताको चादर मा गुट्मुटिएको, हामी ठन्दी को याममा पनि आङ नछोपिने, निन्द्रा नपुग्ने कती कती । हाम्रो जिन्दगी के जिन्दगी उनिहरुको जिन्दगी पो...
